Βιοστάγδην

Τι είναι;

Το Biotrickling λειτουργεί κάτω από παρόμοιες συνθήκες με το bioscrubing, αλλά, σε αντίθεση με το bioscrubing, τα μικρόβια είναι στερεωμένα σε υποστηρικτικά στοιχεία.

Σε έναν βιολογικό αντιδραστήρα τρίκλινης κλίνης, μια υδατική φάση κυκλοφορεί συνεχώς μέσω μιας κλίνης αδρανούς υλικού. Αυτή η συσκευασία μπορεί να αποτελείται από ακανόνιστο χύμα υλικό, όπως δαχτυλίδια, σέλες κλπ. Ή από δομημένη συσκευασία. Κατά την επιλογή του υλικού συσκευασίας, είναι απαραίτητο σε κάθε περίπτωση να διασφαλιστεί ότι, ακόμη και σε περίπτωση αναμενόμενου σχηματισμού περίσσειας λάσπης, ο αντιδραστήρας δεν θα πνιγεί μακροπρόθεσμα.

Οι ιδιότητες της επιφάνειας πρέπει να είναι τέτοιες ώστε το βιοφίλμ να προσκολλάται σταθερά σε αυτό. Οι ρύποι στα απόβλητα αέρια και το οξυγόνο απορροφώνται από τη φάση του νερού και μεταφέρονται στο βιοφίλμ, όπου λαμβάνει χώρα ο βιολογικός μετασχηματισμός. Η ποιότητα της μεταφοράς μάζας από το αέριο στην υγρή φάση και η απόδοση εξάλειψης του αντιδραστήρα εξαρτώνται ουσιαστικά από την υγρή επιφάνεια της συσκευασίας. Προκειμένου να επιτευχθούν τα βέλτιστα αποτελέσματα αποβολής, δηλαδή να μεγιστοποιηθεί η διαβρεγμένη επιφάνεια, η υγρή φάση θα πρέπει να κατανέμεται ομοιόμορφα στην επιφάνεια του βιοφίλμ.

Η ακινητοποίηση της βιομάζας και ο σχηματισμός του βιοφίλμ είναι γενικά μια φυσικά ελεγχόμενη διαδικασία που ξεκινά μετά τον εμβολιασμό της υδατικής φάσης. Η συνεχώς κυκλοφορούσα υγρή φάση αναλαμβάνει τη λειτουργία του εφοδιασμού του πληθυσμού των μικροβίων με τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά. Ταυτόχρονα, η περίσσεια ενεργοποιημένης ιλύος και τα προϊόντα αντίδρασης που μπορούν επίσης να είναι αναστολείς, π.χ. υδροχλώριο κατά την αποικοδόμηση του διχλωρομεθανίου, ξεπλένονται από τον αντιδραστήρα. Στη υγρή φάση, οι βασικές συνθήκες όπως το pH, τα θρεπτικά συστατικά και η συσσώρευση αλατιού πρέπει να ελέγχονται.

Σχεδιασμός, συντήρηση και αποτελεσματικότητα

Ο χειρισμός του στρώματος βιολογικής μεμβράνης (βιοφίλμ) της συσκευασίας είναι απαραίτητος: η υπερβολική ανάπτυξη μπορεί να οδηγήσει σε (τοπικό) φράξιμο που τελικά οδηγεί σε προτιμησιακά ρεύματα, προκαλώντας το μέγεθος της επιφάνειας ανταλλαγής και έτσι επιδεινώνεται η απόδοση του φίλτρου βιοχρωματισμού. Ε Η ανάπτυξη και το πάχος του βιοφίλμ μπορούν να ελεγχθούν ρυθμίζοντας το πάχος με μηχανική (όπως η μεταβολή της υγρασίας) ή ρυθμίζοντας την ανάπτυξη των μικροοργανισμών μεταβάλλοντας τον βαθμό οξύτητας και/ή περιεκτικότητας σε άλατα.

Εφαρμογή

Η εφαρμογή του βιολογικού ψεκασμού είναι συγκρίσιμη με αυτήν του βιοκαθαρισμού. Μικρές διαφορές εντοπίζονται στις ρυπαντικές ενώσεις για τις οποίες είναι κατάλληλες και οι δύο τεχνικές επεξεργασίας. Τα φίλτρα Biotrickling χρησιμοποιούνται κυρίως για την απομάκρυνση αερίων με όξινα συστατικά.

Πίνακας 1 δείχνει τα όρια και τους περιορισμούς εφαρμογής που σχετίζονται με το βιολογικό άθλημα (προσαρμοσμένο από το EIPPCB, 2016, Πίνακας 3.191).

Πίνακας 1. Όρια εφαρμογής και περιορισμοί που σχετίζονται με το βιολογικό τρικ.
Ζήτημα Όρια/ Περιορισμοί
Ροή αερίου (Nm3/ Η) 1000-500000
Θερμοκρασία (° C) 15-40
30-35 (βέλτιστο)
Πίεση (MPa) Ατμοσφαιρικός
Πτώση πίεσης (mbar) 1-10
Συγκέντρωση μικροοργανισμών > 15 g/l ξηρής ύλης
Συγκέντρωση οσμής (ouE/m3) > 10000

αναφορές

EIPPCB (2016). Έγγραφο αναφοράς για τις Βέλτιστες Διαθέσιμες Τεχνικές (ΒΔΤ) για κοινά συστήματα επεξεργασίας/διαχείρισης λυμάτων και συστημάτων διαχείρισης λυμάτων στον Χημικό Τομέα. JRC Science for Policy Report.
Bulgarian BG Catalan CA English EN French FR German DE Greek EL Italian IT Portuguese PT Spanish ES