Χημική ανάλυση - μη ειδική Παρατηρητήριο Οσμών

Μη ειδική χημική ανάλυση

Αυτή η μέθοδος μετρά την ποσότητα μιας συγκεκριμένης ομάδας χημικών ενώσεων (υδρογονανθράκων) που υπάρχουν σε ένα δείγμα αέρα. Δεν διαφοροποιεί τους υπάρχοντες τύπους υδρογονανθράκων, αλλά μετρά απλώς τη συγκέντρωση. Αυτό χρησιμοποιείται συχνά για διυλιστήρια και ως προκαταρκτική εξέταση, αλλά δεν παρέχει καμία πληροφορία σχετικά με τη συγκέντρωση οσμών.

Τι είναι;

Σε εκείνες τις περιπτώσεις όπου το πρόβλημα της οσμής σχετίζεται ειδικά με μόρια υδρογονανθράκων (αυτό μπορεί να συμβαίνει τυπικά για τα διυλιστήρια), μπορεί να εφαρμοστεί μια μη ειδική ανάλυση αερίων ως ένα προκαταρκτικό εργαλείο διαλογής για την εκτίμηση της συνολικής ποσότητας ενώσεων υδρογονανθράκων. Αυτό το είδος τεχνικής διεξάγεται με εύκολα μεταφερόμενα και πολύ φθηνά εργαλεία, όπως το FID (Ανιχνευτής Ιονισμού Φλόγας) ή το PID (Ανιχνευτής Ιονισμού Φωτογραφιών).

Η αρχή στην οποία βασίζονται αυτά τα εργαλεία είναι η πυρόλυση των οργανικών ενώσεων που υπάρχουν στο αέριο που αναλύεται. Αυτή η πυρόλυση (η οποία είναι εννοιολογικά παρόμοια με την καύση) καθίσταται δυνατή από την παρουσία μιας πηγής ενέργειας, η οποία παράγει ιόντα ανιχνεύσιμα από έναν ηλεκτρικό αισθητήρα.

Ανιχνευτής Ιονισμού Φωτογραφιών

Οι κύριες διαφορές μεταξύ αυτών των δύο ειδών αισθητήρων είναι ότι το FID χρειάζεται μια φιάλη υδρογόνου για να διατηρήσει μια φλόγα υδρογόνου ως πηγή ενέργειας, ενώ το PID χρησιμοποιεί μια λάμπα UV. Λόγω αυτού του διαφορετικού μηχανισμού ιονισμού, ένα FID είναι σε θέση να ανιχνεύσει επίσης μεθάνιο, το οποίο είναι άοσμο, ενώ ένα PID, το οποίο έχει μια ασθενέστερη πηγή ενέργειας, είναι χρήσιμο να ανιχνευθεί NMHC (Μη-Μεθανικοί υδρογονάνθρακες)

Το κύριο μειονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι ότι η συνολική συγκέντρωση υδρογονανθράκων που μετριέται δεν μπορεί να σχετίζεται άμεσα με τη συγκέντρωση οσμής. Η παραγωγή αυτών των τύπων οργάνων είναι η συνολική συγκέντρωση VOC (Πτητικών Οργανικών Ενώσεων) εκφραζόμενη σε συγκέντρωση ισοδύναμη με συγκέντρωση αερίου βαθμονόμησης. Πράγματι, υπάρχουν πολλά επιστημονικά έγγραφα που αποδεικνύουν ότι ο συσχετισμός μεταξύ της συνολικής συγκέντρωσης VOC και συγκέντρωσης οσμής των δειγμάτων αερίων είναι γενικά ανύπαρκτος. Επιπλέον, τα όργανα αυτά δεν λαμβάνουν υπόψη το διαφορετικό όριο οσμής διαφορετικών ενώσεων, τους συντελεστές απόκρισης του ηλεκτρικού αισθητήρα και τα αποτελέσματα ανάμιξης.

Που μπορεί να χρησιμοποιηθεί;

Αυτός ο τύπος ανάλυσης μπορεί να είναι εξαιρετικά χρήσιμος για την ανίχνευση διαρροές αερίου, οι οποίες σχετίζονται ενδεχομένως με εκπομπές διάχυτων οσμών.

Ένα τυπικό παράδειγμα είναι η περίπτωση των διυλιστηρίων, όπου οι ανεξέλεγκτες εκπομπές από τον εξοπλισμό και τις σωληνώσεις μπορούν να ανιχνευθούν με τη μέτρηση της συνολικής συγκέντρωσης VOC. Όταν η μέτρηση συγκέντρωσης ολικού VOC είναι πάνω από ορισμένη τιμή (π.χ. 10000 ppm), τότε υπάρχει διαρροή. Η ίδια προσέγγιση χρησιμοποιείται στο χώρους υγειονομικής ταφής προκειμένου να εντοπιστεί η παρουσία διαρροών στο κάλυμμα χώρου υγειονομικής ταφής, μέσω του οποίου η χωματερή εκπέμπεται στην ατμόσφαιρα.

Που δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί;

Αυτή η τεχνική δεν παρέχει καμία πληροφορία σχετικά με τις ιδιότητες οσμής αερίου που έχει αναλυθεί.