Η νομοθεσία για τις οσμές στην Ευρώπη, την Αμερική και την Αυστραλία επικεντρώνεται κυρίως στη μείωση της συγκέντρωσης οσμής στους υποδοχείς, χωρίς συνήθως συγκεκριμένους κανονισμούς για τις εκπομπές από τις πηγές οσμής. Σε χώρες της Ανατολικής Ασίας, όπως η Κίνα και η Ιαπωνία, ωστόσο, οι κανονισμοί εστιάζουν τόσο στη διάχυση των εκπομπών οσμών όσο και σε πηγές σημείου (για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις πηγές οσμής, ανατρέξτε στο Odourpedia) όπως πηγές οσμών ή στοίβες.

Η Κίνα καθιέρωσε το πρότυπο GB 14554-93 το 1994 για τη ρύθμιση της ρύπανσης των οσμών. Αυτό το πρότυπο μπορεί να βρεθεί στον ιστότοπο του Υπουργείου Οικολογίας και Περιβάλλοντος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Το πρότυπο είναι διαθέσιμο μόνο στην κινεζική γλώσσα, με τον τίτλο και τις λέξεις -κλειδιά να εξηγούνται στα αγγλικά. Σύντομα αναμένεται ενημέρωση αυτού του 27 ετών προτύπου. Η τρέχουσα έκδοση αναφέρει οριακές συγκεντρώσεις οσμής και τυπικές συγκεντρώσεις για αποδιοργανωμένες εκπομπές οκτώ οσμών (Δείτε περισσότερα στον Πίνακα 19 των Bokowa et al, 2021). Το πρότυπο GB 14554 [108] νομοθετεί επίσης το όριο απαλλαγής για τις εκπομπές οκτώ οσμών και συγκεντρώσεων οσμών από στοίβες (Δείτε περισσότερα στον Πίνακα 20 και 21 των Bokowa et al, 2021), με διαφορετικό ύψος στοίβας.

Στην Ιαπωνία, η νομοθεσία για τις οσμές έχει περισσότερα από 40 χρόνια ιστορίας. Ο επιθετικός νόμος για τον έλεγχο των οσμών, που εισήχθη για πρώτη φορά το 1971, ρυθμίζει τις οσμές που εκπέμπονται από επιχειρηματικές δραστηριότητες και προωθεί προληπτικά μέτρα κατά των οσμών. Στόχος του είναι να προστατεύσει τόσο το περιβάλλον διαβίωσης όσο και την υγεία των ανθρώπων. Το OOCL παρέχει τρεις τύπους κανονισμών σχετικά με τις οσμές: (1) στη γραμμή ιδιοκτησίας του χώρου, (2) απόρριψη από στοίβες ή άλλες εγκαταστάσεις εκπομπών αερίων και (3) απόρριψη από τα λύματα. Σχετικά με την επιβολή του OOCL, Bokowa et al., Δηλώνουν:

«Οι τοπικές αρχές ορίζουν ρυθμιζόμενες περιοχές λαμβάνοντας υπόψη τις γεωγραφικές και δημογραφικές συνθήκες. Κάθε είδους δραστηριότητα σε εργοστάσια ή άλλες επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένης της κτηνοτροφίας εντός της ρυθμιζόμενης περιοχής, υπάγεται στη νομοθεσία για τις οσμές. Οι τοπικές αρχές δικαιούνται να ζητούν αναφορές και να διενεργούν επιτόπιους ελέγχους σε εγκαταστάσεις που εκπέμπουν οσμή, ενώ θα πρέπει να πραγματοποιούν μετρήσεις οσμής με χημική ανάλυση ή ολφακτομετρία. Εάν μια εγκατάσταση εκπομπής οσμής στη ρυθμιζόμενη περιοχή δεν πληροί τα πρότυπα και ταυτόχρονα υποβαθμίζεται το περιβάλλον διαβίωσης, η τοπική αρχή μπορεί να συμβουλεύσει την εγκατάσταση να βελτιώσει τις συνθήκες λειτουργίας και να λάβει προληπτικά μέτρα. Εάν η εκπομπή οσμής παραμείνει αμετάβλητη, η τοπική αρχή μπορεί να διατάξει τη βελτίωση της κατάστασης. Μπορεί να επιβληθούν κυρώσεις στους παραβάτες».